Κάτω από τον ήλιο του Οκτώβρη απλώνουμε και αφήνουμε για να αφυδατωθούν σιγά-σιγά, επιλεγμένα σταφύλια Αγιωργίτικου. Μετά από 3-4 εβδομάδες μαζεύουμε τα ημισταφιδιασμένα σταφύλια και τα πιέζουμε μέχρι να μας παραδώσουν και την τελευταία σταγόνα μούστου. Η διαδικασία κρατάει πάνω από έξι ώρες, και προσφέρει μια πολύ μικρή ποσότητα αρωματικότατου και συμπυκνωμένου μούστου.

Στη συνέχεια, αργά και δύσκολα, θα ξεκινήσει η ζύμωση που κάποια στιγμή θα σταματήσει από μόνη της, οδηγώντας έτσι στη γέννηση ενός γλυκού κρασιού. Το νέο αυτό κρασί θα το «ξεχάσουμε» για τα επόμενα 5 χρόνια μέσα σε μικρά, παλιά, γαλλικά δρύινα βαρέλια, όπου το οξυγόνο αργά-αργά θα προικίσει τον ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ με ένα πιο σοβαρό και σύνθετο πρόσωπο.

Γιατί όμως ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ;  Ίσως γιατί κάπου εκεί προς τα ανατολικά, στους πρόποδες του Καυκάσου, βρίσκονται οι ρίζες όλων των κρασιών. Ίσως πάλι γιατί για εμάς η γεύση της Ανατολής είναι γλυκιά και νοσταλγική.

Μπορείτε να τον απολαύσετε με γλυκά που έχουν βάση τη σοκολάτα, πάντα κρύο αλλά όχι παγωμένο.

Υψηλό δυναμικό παλαίωσης.